χαμένες ελπίδες..

Ειρωνεία

στα 17 να θεωρήσε το μέλλον.

Μα οι "μεγάλοι"

το παρόν-παρελθόν

με ένα ψαλίδι

κόβουν το νήμα

αυτό που κρατούσε τα όνειρα σου

Δεν πειράζει λένε...

φτιάξε καινούρια...

Με ένα φύσημα

σκορπίζουν ονειρόσκονη

αυτή που μάζευες

Δεν πειράζει λένε

ξαναμάζεψε την.

Σε μία στιγμή

χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου

στήριγμα πουθενά

πέφτεις

υπάρχει κανείς να σε σηκώσει?

Έρωτα μαγνήτη

Πλάσμα ανεξήγητο

παίζεις με τα νήματα της ζωής

ξεπηδάς μόλις σε χάσω

πάλι ξανά για να παίξεις

κρατάς στα χέρια σου ένα μαγνήτη

είναι μικρός

μα τραβάει την καρδιά μου

δυναμώνει η έλξη

μέχρι που σπάει το κορμί

η καρδιά κόλλησε, σε ακολουθεί

ενώ το σώμα και ο νους

παραμένουν στη θολή πραγματικότητα

εκεί που υπάρχει το αύριο

προσπαθώντας να ξεχάσει

πως η ψυχή κόλλησε

σε μία σταγόνα παρελθόν

Νυχτερινό ταξίδι............

Άσε με μια νύχτα να ταξιδέψω

Να ναυαγήσω στην αγκαλιά σου

Ένα μονάχα φιλί σου

Μία μονάχα ανάσα χάρισε μου…

Στα μάτια σου βλέπω τη ζωή μου

Δώστη μου πίσω

Μην την κρατάς πια!

Ξέχνα για μία ώρα τον κόσμο

Δεν υπάρχει άλλος κανένας

Μόνο εσύ και εγώ

Μια καρδιά χτυπά δυνατά απεγνωσμένα

Παρακαλάει να την ακούσεις

Φοβάται μην την ακούσουν άλλοι

Εσένα μόνο έχει επιλέξει

Μόνο εσένα

Άγγιξε την, σε αγαπά

Νοιάζεται και πονά για σένα

Κάτι που ούτε για το κορμί της ποτέ δεν έκανε…

άργησα αλλά επέστρεψα!