Τρίτη 1 Ιουνίου 2010


Χαλασμένα τα ρολόγια

Τρέχουν σαν τρελά

Η ώρα χάνεται τόσο γρήγορα

Δεν προλαβαίνω να σε χαρώ

Λίγη ώρα σε σκέφτομαι

Και η μέρα περνά

Είσαι άγγελος που έγινες δαίμονας

Και σταματάς το χρόνο

Έγινες αναπόσπαστο κομμάτι

Και όμως σε ξέρω λίγο

Με ανάγκασες να αναστηθώ

Τη ζωή μου να μπορώ να ζω

Και θέλω να σου μιλήσω

Να μάθω αν νιώθεις

Αν καταλαβαίνεις την ένταση

Το ρεύμα σου που με χτυπά

Σαν ένα απαλό χάδι

Και ένα άγγιγμα στο λαιμό

Που το ακολουθεί ένα μικρό φιλί.